zevende lesdag / een ophoping van fouten
Vandaag was het echt een tegenvaller. Het weer zat tegen (regen) en ... ik deed van alles verkeerd.
Er waren maar weinig lesvolgers. Enkel Elmer met dochter Berber en ik (vergezeld deze keer van mijn twee kinderen). Ik dacht dat het een goede dag ging worden met veel vluchten. Ja, deels gelijk. In de voormiddag veel vluchten gemaakt, maar ... een goede dag was het echt niet te noemen. Ik maakte te veel fouten.
Volgens Pieter maakte ik volgende fouten:
- Ik corrigeerde niet tijdens het lopen op de wind van links (ik startte terug op die smalle schans)
- ik liep niet energiek genoeg
- tijdens het vliegen zwampte ik van links naar rechts
Mogelijkheden waren:
- de wind is anders boven als dat Pieter dacht
- de vleugel reageert traag op mijn sturingen
- de piloot sucks!
Ik ging even kijken wat er bij mij anders was. Ok, ik was nu vergezeld door mijn kinderen. Was ik voorzichtiger omdat mijn kids hier rond liepen? Neen, dat was het niet. Want ik dacht echt dat ik alles gaf wat ik in mijn lijf had. En toen stoot het me te binnen! Alles wat ik in mijn lijf had ... na een dag met de kids naar de Efteling geweest te zijn en nog laat opgebleven ben. Dus vermoeid en niet uitgeslapen. Verdikke, zou de reden zo eenvoudig kunnen geweest zijn? Euh ... ik vrees van wel.
Ik heb een goede les geleerd. Sta aan de start van een vliegles of lange vlucht met een uitgerust lichaam en wakkere geest!
Elmer en Berber hadden een initiatiedag. Ik heb Elmer zien van de grond gaan in de voormiddag. Hij was er terecht apetrots op. Berber had wat meer moeite met de vleugel. Uitleg daarvoor is heel simpel. Berber was de lichtste piloot die ik op de leshelling zag. Ze had gewoonweg niet de kracht om die zware vleugel te plaatsen waar zij het wou. Hoe dan ook... het leek wel dat ze er pure fun in had.