"Nest of Dragons" leert deltavliegen

Hier plaats ik mijn persoonlijke ervaringen van mijn lessen deltavliegen. Ik hoop op deze wijze andere beginners te helpen en eventueel mesnen die twijfelen te overhalen om ermee te beginnen.

21.7.06

Vijfde lesdag

Vol goede moed waren we er aan begonnen. Pieter had zeven leerlingen onder zijn hoede. Slechts twee ervan hadden al enige ervaring (Stefan en ik). Alles begon zoals gebruikelijk met het opzetten van de toestellen (drie stuks werden opengezet), de noodzakelijke check-up van de toestellen (ik mocht de check-up doen van het toestel dat ikzelf ging gebruiken). En dan begonnen de beginners met hun eerste oefeningen: het opnemen van de vleugel en het niet-ingehangen lopen met de vleugel. De twee dames die erbij waren hielden zich kranig. Neen, zeker en vast geen doetjes.

Eén fout hadden bijna alle beginners gemaakt. Ze hadden bijna allemaal een korte broek aan. Wees gerust! Die lange broek heb je echt nodig! Er staan imeers distels op het veld en een buiklanding of knielanding is soms onvermijdelijk.

Het aandoen van de harnassen is een gebruikelijk moment van hilariteit. "Hoe geraak je in gods naam daarin?" Ikzelf kreeg voor de eerste keer een bergharnas. Dit type harnas heeft een groter voorstuk (had zelfs een parachute vooraan) en het had ook de beentrapeze. Maar ... ik wist wel snel dat ik op een leshelling daar geen gebruik van ging kunnen maken. Hoe dan ook ... dat ding is zwaarder en vooral WARM. En het was al om te stikken qua temperatuur.
Alles was klaar om te starten met de les. Pieter vloog twee toestellen naar beneden. Ik mocht mijn lestoestel (waar Bruno zijn hoogtestage met gedaan had) zelf naar beneden vliegen. Bij deze vluchten hadden we al snel één ding opgemerkt. Nonde, die wind zit verkeerd. We moesten lang wachten, want er was rugwind! We hebben gewacht totdat er geen wind was om dan te starten. Nulwind betekent ... rennen als een gek!

Ik heb drie vluchten gemaakt in de voormiddag. De eerste was te traag. Ik zat dicht bij een stall. Ik had de grote fout gemaakt van bij het loskomen van de grond, mijn handen te verzetten naar een hoger punt. En ... daar had je minder kans om deftig te trekken aan de buizen. Dus ... de neus was te hoog en ik vloog nogal traag. De landing was bij de eerste vlucht goed. Mooi vooruit en omhoog geduwd.

De tweede en derde vlucht waren ook vertrokken bij nulwind. Een ervan was zelfs met een kleine rugwind die opkwam tijdens de vlucht. Ik had mijn handen deze keer op de juiste plaats gehouden. Eén landing had ik te laat ingezet, dus landde ik op mijn buik. Bij die twee laatste vluchten had ik mijn snelheid goed. Ik had de neus na het loskomen iets naar omlaag gezet en pakte zo snelheid op. Bij één van die vluchten heb ik eens gepoogd wat het ging geven als ik een beetje mijn neus omhoog ging doen. Ik moest immers toch bijna landen. Resultaat was dat ik omhoog ging en dat ik snelheid verloor. Ik heb snel die fout hersteld, neus omlaag gedaan en nog mooi kunnen landen.

De beginners. Wel, die maakten dezelfde fouten als ik bij alle andere beginners zag op de andere lesdagen. Ze liepen veel te traag. Bijna geen enkele liep echt door. Stefan had die fout vorige keer ook, maar hij heeft zich vandaag daarvan hersteld. Ik vermoed dat de anderen ook schrik hadden van knielandingen met hun korte broeken. Lijkt me logisch.

De wind zat heel veel fout en tegen half één laste Pieter een pauze in met de hoop dat de wind ging draaien. Helaas, na de pauze was het ook niet goed. De les werd stopgezet. Alles deftig ingepakt en afspraken gemaakt voor de volgende dagen. Er zullen van dit groepje nog terugkomen. Leuk!