8e lesdag/ een snelle herhaling

Zaterdag was ik op stap met mijn zoon naar de leshelling in Boom. Jonathan had een werpzwevertje gekregen van mij en we gingen dat even testen op de "springheuvel". Totaal verrast was ik toen ik Pieter, mijn instructeur, er zag. Amai, was lang geleden dat ik nog gevloegen had. Door gebrek aan tijd en het opstarten van een eigen bedrijf kwam het er maar niet van.

Pieter bood aan om een paar vluchtjes te maken om er terug in te komen. Euh .. ik had mijn mooie kledij aan ter voorbereiding van een avondje stappen. Toch was ik snel overtuigd en kroop een harnas in.

Pieter had die dag vier leerlingen. Manus, een Engelstalige uit Amsterdam, Sander uit leuven, nog een ander persoon uit Leuven (ik had jullie gewaarschuwd dat ik snel namen vergeet, he) en Erik uit Wervik.

Ik mocht in de namiddag (Pieter en zijn leerlingen kwamen net terug van zijn middagpauze) al direkt beginnen met een vluchtje van de heuveltop. Ik stond op schoenen met gladde zool. Dus ... ik had schrik van eventueel te glijden bij het lopen. Maar alles verliep goed. De landing ... ja ... moest ervan komen! Op de knie. Broek was al direkt gedoopt in slijk.

Mijn tweede vlucht was ook niet slecht. Was wel een beetje aan de snelle kant en ik rondde te snel af. Dus ... ik ging in naar boven in plaats van mooi uit te flaren. Maar gelukkig was de hoogte niet te hoog en kwam ik mooi op beide voeten terecht. Pieter maakte me even attent op het feit dat ik tijdens het lopen niet bijstuurde en dat zal ik zeker nodig hebben tijdens de hoogtevluchten als ik op een smalle afloopboord sta.

Genoeg over mezelf. Even over de anderen die aan het leren waren. Voor allemaal was het hun eerste dag. Ze hadden blijkbaar in de voormiddag een beetje de grond verlaten, maar nog niet noemenswaardig. De wind was echt zwak, dus ... op die zwakke helling waar op gestart werd kon je niet echt hoogte maken als je niet van de hellingtop startte. Ik zag wel dat ze er allemaal echt voor gingen. Ze liepen ten ondere uit. Hoogte werd gemaakt bij het flaren. Typisch voor in het begin blijkbaar.

Ik zag per toeval dat Erik een plastiek handschoen aan had. Ik vroeg of er iets was gebeurd. Erik zei: "ja, ik heb maar één arm". Toen zag ik maar dat die arm een prothese was. Koen, je schitterde weeral eens in takt.

Wel moet ik even zeggen dat ik opperste bewondering heb voor Erik. Om dergelijke uitdaging aan te gaan. Knap! Je zag in zijn ogen dat hij echt aan het genieten was als hij een stukje de lucht was in gegaan. Echt! Respect, kerel. Knap staaltje wilskracht.

Bij zijn eerste vluchten week hij af en toe af naar links. Ik dacht dat hij te weinig kracht kon zetten met zijn arm die slechts door een riempje was bevestigd aan de buis. Maar later op de dag zag ik hem van de hellingtop afkomen en stuurde hij toch bij naar rechts. Het is dus echt mogelijk! Waw.

De anderen hebben ook allemaal van de hellingtop mogen beginnen. Dat gebeurt niet vaak dat leerlingen op de eerste dag al op de hellingtop staan. Komt misschien door de zwakke wind. Deze leerlingen hebben allemaal echt even hoogte gemaakt. Was knap om dat te zien.

Sander had even moeite met sturen. Hij week ook af en kreeg uitleg van Pieter hoe hij moest bijsturen. Zijn laatste vlucht ging hij wel echt afwijken (zie foto). Blijkbaar iets verkeerd verstaan. Maar Sander had geen schrik, neen hoor, hij liet zelfs een kreetje van opwinding. Yihaaaaa!

Manus wist me te zeggen dat hij in Februari naar Nieuw-Zeeland trekt en hoopt daar in de bergen actief te kunnen zijn met deltavliegen. Ik hoop echt dat hij op korte termijn zich kan klaarmaken voor die trip. Het zal veeeeeeeel inspanning vragen van hem, vooral omdat hij uit Amsterdam komt. Niet echt vlakbij Boom.

Het was lang geleden dat ik nog gevlogen had. Maar ik het was een prachtige ervaring. Pieter zei me af en toe te komen bijtrainen om de "touch" niet te verliezen. Gij ging me de volgende keren op de SWIFT laten vliegen. Dat is een toestel met betere prestaties en dat toestel gebruikt hij ook bij hoogtevluchten. Ik hoop echt dat ik eens een hoogtestage ga kunnen meedoen. De vorige keren waren die altijd tijdens de schooldagen en ... ik ben leraar. Dus kon ik niet. Pieter, bedankt om me die twee vluchten aan te bieden. Ik was eerst zinnes van enkel te kijken, maar ben toch blij dat ik het harnas aantrok.

By the way ... mijn zoontje heeft zich ook geamuseerd op de helling met dat foam-zwevertje en met het zien naar zijn vliegende papa. ;^)