Derde lesdag/

Vandaag zat het weer niet mee met de wind. Hij was nogal turbulent en ... door een venturi-effect door de kleiput heen kan je drie verschillende windrichtingen hebben in dat dal. Euh ... niet zo evident!

Er werd gevlogen en dat was voor ons het voornaamste. We waren met een kleine groep deze keer. Bruno was er natuurlijk weer bij, want hij was zich aan het voorbereiden op een hoogtestage. Bruno en ik vertrokken terug van de schans. De anderen bleven meer in het dal.

Pieter toonde het resultaat van de vorige dagen. Euh ... een paar buisjes geplooid. We zijn dan maar al direkt begonnen om bij één deltavluegel één buis te vervangen.

Op de filmpjes kan je duidelijk zien dat zij, die onderaan begonnen, echt te kampen hadden met die windrichtingen. Zelfs als je startte met horizontale vleugel en neus in de wind, dan werd hij soms nog na een paar meter lopen gegrepen in de zijkant en begon je ongewenst te bochten. De kunst bestaat er dan in om dat al lopend te corrigeren. Niet eenvoudig, maar ik heb het er toch een paar zien doen.

Mijn eerste vlucht was echt mooi en eindigde zelfs met een mooie landing, maar ... Bruno was te laat voor een video-opname. De tweede vlucht had ik dezelfde fout als de dag ervoor. Er stond nogal veel wind en ik was aan het twijfelen. Al twijfelend loop je niet zo hard en maak je te wenig snelheid. Euh ... het werd een mooie buiklanding. Ook hoor je op de video Pieter zeggen "aantrekken, aantrekken". Ik ga me de volgende dagen daarop oefenen, want dat deed ik nog niet zo goed. Het is de bedoeling dat eenmaal je in de lucht hangt, je ervoor zorgt dat je snelheid goed hoog blijft. Je moet dus een beetje "duiken" (verkeerd woord, maar ik ken er geen ander). Je moet de stuurdriehoek naar je toe trekken. Dan ga je even sneller en pikt de vleugel de nodige snelheid op.

In een latere vlucht hoor in op de video Pieter roepen "langzamer". Ok, een deltavleugel heeft geen rempedaal. Maar ik had, met mijn voorkennis van vliegtuigen, moeten weten dat je dan de neus omhoog moet doen. In een of andere boekje over piloten in de Tweede Wereldoorlog las ik het als volgt: "Throttle is altitude, stick is additude" . Met andere woorden ... het is niet door je neus omhoog te zetten dat je blijft stijgen. Neen, je gaat eerst even een beetje omhoog, maar daarna verlies je snelheid. Aaaargh, die instelhoek ga ik echt moeten inwerken bij de volgende lesdagen.

Ik denk er momenteel aan om zelf een nieuwe methode te gebruiken om die dingen te onthouden tijdens het lopen. Euh ... niet iets dat ik ergens gelezen heb hoor. Neen, gewoon mezelf kennen. Ik weet dat ik veel dingen onthoud door herhaling van uitspraken. Dus ... ik maak een serie woorden uit die ik tijdens het starten luidop zeg of zelfs roep (tegen mezelf). Zo kan ik dat intrainen en maken dat ik die fouten niet meer maak ik het vervolg.

Mijn laatste vlucht verliep niet echt ideaal. Ok, goed gestart, rest ook goed totop het moment dat ik volgens Pieter gegrepen ben door de wind en begon te draaien. Ik was niet ver van de grond. In plaats van eerst te draaien en dan te flaren (=afronden van snelheid door neus omhoog te zetten), neen, eerst willen mooi flaren. Ik begrijp waarom ik dat deed, hoor. ik wou die fout van voordien niet herhalen. Ik wou mooi met mijn armen omhoog gaan om mooi te flaren, maar ... door de bocht kwam mijn vleugeltip op de grond en draaide ik rond die vleugeltip. OK, ik bleef recht, maar ... elegant was het niet, hoor.

Bruno heeft vandaag een goede indruk gemaakt op Pieter. Hij is klaar voor een hoogtestage. Grrr, ik wou dat ik mee kon. Maar ik ben er nog niet klaar voor en de periode komt heel slecht uit. Ik heb net die periode mijn kinderen op bezoek en er was een weekje De Panne gepland.

Je gaat misschien ook gemerkt hebben dat ik rondloop in lange broek en T-shirt met lange mouwen. Wel, dat is gewoonweg omdat Pieter dat aanraad. Dit terrein ligt er nu wel goed bij, maar bij andere terreinen kan het wel gebeuren dat de netels en de distels er goed groeien. Euh ... een landing in die dingen lijkt me niet echt prettig. Om meteen goed te starten met een goede gewoonte ben ik dus ook hier in lange kledij.

Het volgende weekend kan ik niet vliegen, want dan heb ik mijn kinderen thuis. Ik ga niet dezelfde fout maken als Bruno gisteren. Die had een vriendin bij. Euh ... zo'n dagje vliegen vliegt voor ons voorbij, maar voor iemand die aan de kant zit, kruipt hij voorbij! We komen zeker en vast wel eens kijken naar de lessen. Maar we blijven enkel even en gaan dan door naar de speeltuin voor de kinderen.