zesde lesdag / Een dag vol vliegen en fun / De "gulden" zin

Deze dag hielden we ons hart vast. Al een paar dagen kwamen we kijken en was er echt geen vliegweer. Vandaag ... YES, we kunnen vliegen!

Er waren een paar bekende gezichten voor mij: Jelle en Stefan. Didier had blijkbaar al één dag gelest. Boudewijn, Hilde en Roger waren echte beginnelingen. Zoals gewoonlijk begonnen we met de opbouw en de beginnelingen liepen niet-ingehaakt met de deltavleugel. Ik heb ze echt goed ingehammerd dat ze dit SNEL moesten kunnen doen, want anders gingen ze NIET van de grond gaan later op de dag. Ze hebben echt hun best gedaan.

Roger heeft zeker en vast ons respect verdient. Hij was niet meer van de jongste en ... hij ging er nog echt voor. Grappig was wel zijn aangepaste ouotfit. Hij was met korte broek gekomen. Van Boudewijn kreeg hij een broek ter beschikking. Ze was wel ... euh ... niet echt zijn maat. ;^)

Stefan had deze keer zijn twee kinderen mee. Seppe en Sien. Ze hebben zich beiden ook goed bezig gehouden met hun eigen versie van deltavliegen. Helaas heeft de parasol het niet lang uitgehouden. Pieter, onze instucteur, had een verrassing bij. Een oude parachute! Die kinderen hebben dolle pret ermee gehad.

Er was niet veel volk op de leshelling. Slechts een paar parapentes en wij met drie deltas. Er was één parapentist, die ik graag zag vertrekken. Type van mens dat vooral veel verkeerd ziet bij anderen. Had er bijna problemen mee toen ik met de deltavleugel de schans (slecht twee meter breed) op wou gaan waar hij stond op de hellingtop. "Helaba, ik ga hier direkt vertrekken, he". Hij had al meerdere malen zijn parapente omhoog getrokken en iedere keer weer laten vallen. Toen ik klom lag zelfs de parapente op de grond. Gelukkig heb ik ook nog aangename parapentisten gezien. Ze zijn gelukkig niet allemaal van hetzelfde slag. Oef!

De vluchten waren leuk! De beginners hadden het eerst echt moeilijuk want ze moesten beginnen in het hoge gras. Niet eenvoudig om daar snel in te lopen. Later op de dag zijn ze ook op de lichte helling komen te staan en hebben ze bijna allemaal kunnen genieten van echt even de grond te verlaten.

Didier, Jelle en Stefan hebben zich ook rot geamuseerd. Het waren echt leuke lesvluchtjes. Soms ging er iets fout, maar dan had je weer wat bijgeleerd. Stefan had zelfs bijna één keer Pieter omver gevlogen. Stefan ... jaja ... het staat op video en dus ook bij mijn YOUTUBE internet filmpjes! ;^)

We nemen vanaf nu aan dat de algemene regel wordt: Je blijft kijken naar Pieter en houdt hem als referentie, maar je poogt er niet OP te vliegen.

We hebben echt veeeeel vluchten kunnen maken. Ik ook. Zowat alle vluchten die ik deed waren er waar je continu moest bijsturen. Richting en pitch (hoogte neus). De wind was nogal turbilent. Gelukkig niet te hard voor de beginners. Net voor de middag bereid ik me voor op een vlucht, toen Pieter zei: "Koen, ik zeg nu niets meer tenzij in uiterste nood" . Op een hoge flare na ging alles goed. Vanaf dan vloog ik meestal zonder commentaar van Pieter. Ik was aangenaam verrast toen ik net voor de middag Pieter hoorde zeggen na een vlucht van mij "Klaar voor hoogtevluchten!". YAHOOOOO. De "gulden" zin is gevallen.

Na een verdiende middagpauze... (Didier, ik geef je morgen die 10 euro terug!)... hebben we de les verder gezet. De wind was iets minder gunstig. We moesten wat meer wachten voordat we konden vertrekken. Maar ... we werden allemaal moe.

Ik kreeg vooral te kampen met vermoeidheid. Hmmm, misschien gisteren iets te veel op de dansvloer gestaan en iets te weinig gegeten de laatste dagen. Ik zou beter straks nog eens goed eten voor een eventuele vliegdag morgen.

Het was me niet meer gelukt om in de namiddag een mooie voetlanding te maken. Ik heb één keer serieus te hoog geflared. Ging omhoog en verloor serieus snelheid. Ik dacht ... snelheid winnen door neus omlaag. Ja, dat zou misschien gelukt hebben als ik dan krachtig en hevig nog eens zou geflared hebben. Maar ... ik had niet die duwsnelheid bij mijn tweede flare. Dus ... volop op de buik. Mijn laatste vlucht was er een met veel windstoten. Ik ging iedere keer terug omhoog op het moment dat ik dacht "Ok, laag genoeg, flaren." En wanneer ik het dan wel wou doen, dan ... dropte ik zowat twee meter omlaag. WEERAL OP MIJN BUIK! Nonde, niet echt in schoonheid geëindigd.

Ik wijd deze buiklandingen toe aan drie dingen.
1) vermoeidheid
2) turbilenties
3) terug vergeten van niet enkel de buizen vooruit te duwen bij het flaren maar ook naar boven (zie reden 1?)

Was een leuke dag. Morgen vlieg ik misschien met de Pieters Twist of zoiets. Ben naam vergeten. Zal eerst Pieter terug moeten overtuigen dat ik geen buiklandingen meer maak. Zo riskeert hij anders de buizen van zijn mooiere deltas, he.

Voor zij die meededen aan deze lesdag: bij YOUTUBE vind je mijn videootjes en bij WEBSHOTS mijn fotos.

Vijfde lesdag

Vol goede moed waren we er aan begonnen. Pieter had zeven leerlingen onder zijn hoede. Slechts twee ervan hadden al enige ervaring (Stefan en ik). Alles begon zoals gebruikelijk met het opzetten van de toestellen (drie stuks werden opengezet), de noodzakelijke check-up van de toestellen (ik mocht de check-up doen van het toestel dat ikzelf ging gebruiken). En dan begonnen de beginners met hun eerste oefeningen: het opnemen van de vleugel en het niet-ingehangen lopen met de vleugel. De twee dames die erbij waren hielden zich kranig. Neen, zeker en vast geen doetjes.

Eén fout hadden bijna alle beginners gemaakt. Ze hadden bijna allemaal een korte broek aan. Wees gerust! Die lange broek heb je echt nodig! Er staan imeers distels op het veld en een buiklanding of knielanding is soms onvermijdelijk.

Het aandoen van de harnassen is een gebruikelijk moment van hilariteit. "Hoe geraak je in gods naam daarin?" Ikzelf kreeg voor de eerste keer een bergharnas. Dit type harnas heeft een groter voorstuk (had zelfs een parachute vooraan) en het had ook de beentrapeze. Maar ... ik wist wel snel dat ik op een leshelling daar geen gebruik van ging kunnen maken. Hoe dan ook ... dat ding is zwaarder en vooral WARM. En het was al om te stikken qua temperatuur.

Alles was klaar om te starten met de les. Pieter vloog twee toestellen naar beneden. Ik mocht mijn lestoestel (waar Bruno zijn hoogtestage met gedaan had) zelf naar beneden vliegen. Bij deze vluchten hadden we al snel één ding opgemerkt. Nonde, die wind zit verkeerd. We moesten lang wachten, want er was rugwind! We hebben gewacht totdat er geen wind was om dan te starten. Nulwind betekent ... rennen als een gek!

Ik heb drie vluchten gemaakt in de voormiddag. De eerste was te traag. Ik zat dicht bij een stall. Ik had de grote fout gemaakt van bij het loskomen van de grond, mijn handen te verzetten naar een hoger punt. En ... daar had je minder kans om deftig te trekken aan de buizen. Dus ... de neus was te hoog en ik vloog nogal traag. De landing was bij de eerste vlucht goed. Mooi vooruit en omhoog geduwd.

De tweede en derde vlucht waren ook vertrokken bij nulwind. Een ervan was zelfs met een kleine rugwind die opkwam tijdens de vlucht. Ik had mijn handen deze keer op de juiste plaats gehouden. Eén landing had ik te laat ingezet, dus landde ik op mijn buik. Bij die twee laatste vluchten had ik mijn snelheid goed. Ik had de neus na het loskomen iets naar omlaag gezet en pakte zo snelheid op. Bij één van die vluchten heb ik eens gepoogd wat het ging geven als ik een beetje mijn neus omhoog ging doen. Ik moest immers toch bijna landen. Resultaat was dat ik omhoog ging en dat ik snelheid verloor. Ik heb snel die fout hersteld, neus omlaag gedaan en nog mooi kunnen landen.

De beginners. Wel, die maakten dezelfde fouten als ik bij alle andere beginners zag op de andere lesdagen. Ze liepen veel te traag. Bijna geen enkele liep echt door. Stefan had die fout vorige keer ook, maar hij heeft zich vandaag daarvan hersteld. Ik vermoed dat de anderen ook schrik hadden van knielandingen met hun korte broeken. Lijkt me logisch.

De wind zat heel veel fout en tegen half één laste Pieter een pauze in met de hoop dat de wind ging draaien. Helaas, na de pauze was het ook niet goed. De les werd stopgezet. Alles deftig ingepakt en afspraken gemaakt voor de volgende dagen. Er zullen van dit groepje nog terugkomen. Leuk!

vierde lesdag "To Pitch Or Not To Pitch"

Na een lange periode van non-activiteit op vliegvlak, was vandaag de wind uit de juiste richting voor een lesdag in Boom.

De wind was: Z, ZW of neen ZO. M.a.w. heeeeeel variabel in windrichting. De windsterkte was: 2, neen 3, jawatte die was 4 beaufort. Ook variabel.

Om die reden is Pieter, de instructeur, echt voorzichtig begonnen. Er werden geen vluchten begonnen vanop de hellingtop. De eerste vlucht was zelfs van de halve hoogte. Pieter wou eerst testen of ik de vleugel onder controle kon houden. Ik zeg "ik", want ... ik was alleen. Privé-les als het ware. Leuk. Daardoor wel helaas geen filmpjes.

Twee meisjes hadden de les gemist omdat de les anderhalf uur verzet was (Pieter kwam net terug van Frankrijk en had een lekke band onderweg gehad) en wegens een probleem met de gsm van Pieter wisten ze niet van die verschuiving. Jammer.

Maar ... ook wel een geluk voor hun, want ... de wind was iets te stevig voor een dame (als ze geen "dolle mina" was). Ze zouden slechts speelbal van de wind geweest zijn en niet kunnen genieten hebben van die lesdag. Euh ... ik ben er zelfs zeker van dat, indien het hun eerste les was, ze dan na die dag gestopt zouden zijn.

Ok, verder over de les. Voor de lessen begonnen had ik nog even de vorige filmpjes bestudeert en ik vond dat ik te laat bij het verlaten van de grond de stuurstangen naar me toe trok. Ik vertraagde altijd door de te hoge neus eenmaals je de grond verlaat. Vertragen betekent altijd bij een start een gevaar, want ... een "stall" ligt altijd op de loer.

Stall is in het nederlands "overtrekken". Dit wilt zeggen dat je bij te lage snelheid de neus te hoog ophaalt en zodoende de vleugel meer als remscherm zet dan als vliegscherm. Je vertraagt en je kan dit zodanig doen dat je de luchtstroom over de vleugel verstoort en de lift van de vleugel totaal vernielt. Geen lift betekent ... vallen als een baksteen! En ... pijn!

Daarom is controle over de hoogte van je deltaneus (in het engels "pitch") een goede eigenschap bij het starten en landen. Ik kreeg vandaag hier les over en over het zoeken naar balans vòòr de start.

Zoals ik zei: eerst begon ik halverwege de helling. Zoeken naar evenwicht in de vleugel en dan langzaam lopen. Langzamer dan normaal. Pieter wou me immers laten aanvoelen dat ik moest corrigeren door de soms veranderlijke wind. Dit doe je liever als je voeten de grond nog raken. Ik had het onder controle. Yihaa!

De wind nam toe in sterkte bij de volgende vluchten. Het in balans houden werd daardoor niet zo eenvoudig. Zeker niet omdat de wind ook nog varieerde in richting. Het lukte me wel en door ietsje harder te lopen ik ging al echt een beetje hoger de lucht in (was blijkbaar ook iets hoger gestart). Moest in de lucht corrigeren qua richting en slaagde erin. Ook het "flaren" lukte. Had mijn les geleerd uit de laatste lesdag en deze keer duwde ik niet enkel vooruit maar ook naar boven.

De vierde vlucht begon bijna bij de bovenkant, maar nog niet op de hellingtop. Ik had vermoedelijk Pieter een beetje overtuigd van mijn kunnen. Kuch Kuch! Pieter zei bij het op de schouder nemen van de vleugel "Koen, we gaan nu eens iets nieuws doen". Ikke serieus benieuwd. Hij liet me bij het balanceren de neus hoger houden dan normaal. Ik voelde dat ik niet veel lopen nodig zou hebben om de grond te verlaten. Dat was ook de bedoeling volgens Pieter. Na enkele stappen ging ik al van de grond. Pieter had me op voorhand gezegd dat ik bij het verlaten van de grond direkt snelheid moest winnen door de neus lager te zetten, dus ... te trekken aan de buizen. Dat deed ik. De snelheid was ok en ik vloog een mooie afstand... voor een leshelling.

Vlucht vijf toonde perfect aan wat voor wind er was. We begonnen op dezelfde wijze te starten. Pieter had me bij de vorige vlucht ook al gemeld dat je bij dit type van starten wel direkt moet corrigeren bij het aanlopen, want de wind zet een foute startbalans of windrichtingverandering direkt om in een draaibeweging. Bij de vorige vlucht had ik het onder controle, hier ook. Maar ... de windsterkte speelde me hier parten. Ik steeg op, verlaagde de neus (pitch down), kreeg snelheid en ineens zakte ik tot op de grond terug. Was niet door te veel pitch te gebruiken, maar ... door het even wegvallen van de wind. Gelukkig was ik nog aan het "luchtlopen" (ja, hoe moet je zoiets nu noemen, he). Dus ik liep even mee, kreeg terug voldoende snelheid en steeg terug op. Was net de lucht in, bezig de pitch aan het aanpassen toen ... door een toename van de wind ik gewoonweg begon te stijgen! Waw! Was een mooi voorbeeld van stijgen door hellingwind. Was mijn eerste keer dat ik dit echt voelde. Ik had hoogte gewonnen en landde daarom verder dan eerst verwacht.

Pieter zag dit niet ideale weer niet meer zitten en dacht na anderhalf uur privé-les dat dat wel genoeg was geweest. Nog één vluchtje. Ik voelde me echt niet benadeeld. Had immers evenveel vluchten gemaakt als op de andere lesdagen. Die laatste vlucht was niet zo mooi als de vorige. Ik keek teveel naar de grond en liep blijkbaar niet echt door. Ik vermoed dat ik niet teveel vertrouwen had in de conditie van de grond voor me. Nogal veel putjes en zo. Daarom minder snelheid en bijna niet van de grond geweest. Maar ja ... had hem wel onder controle qua richting.

Morgen zou er terug een lesdag kunnen zijn als de wind goed zit. Joepie! Kijk er al naar uit!

Algemene indruk van de dag:
kort maar krachtig (1,5 uur privéles)
leren omgaan met stevigere wind
beter leren balanceren
EERSTE hellingswindstijging meegemaakt!

Bezigheidstherapy

Ok, mijn instructeur is op vakantie en ik kan nog niet zelf vliegen dus ... we houden ons effie bezig.

Heb een leuk projectje waar ik thuis aan werk. Aquarium met volgende afmetingen:
9 x 4 x 1,5 meter.
Dat wordt leuk! Euh ... hoeveel vis moet je daarin stoppen voordat je ze ziet?

Daarnaast ga ik ook een ligfietsproject opstarten (in samenwerking met Tim Biesemans Ligfietsen) om te bouwen in schoolverband. Zou een mooie opdracht worden voor mijn volgende school. By the way ... ik ben op zoek naar een nieuwe school om les te geven. Mechanica (2e graad), technisch tekenen, technologie, praktijk hout en/of metaal (1e graad). Daar voel ik me sterk in.

Antwoord op: Hoe hang ik een camera in een delta?

Via de Yahoo group Deltachat kreeg ik volgende antwoorden binnen:

1) http://www.deltavliegschool.nl/html/cameraklem.htm
prijs: te verkrijgen bij Flying Dutchman, Nudepark 126, 6702 DX Wageningen.Tel: +31 (0)317-420656

2) https://mkdesign.de/charly/pi1032421791.htm?categoryId=28
Verschillende artikelen. Klemming werkt hier met velcro.

3) er was ook een voorstel geweest om uit de moto-wereld een Tomtom GPS klem te nemen. Maar ... die prijs lag echt veeeeel hoger.

Ik ben aan het twijfelen. Die klem van Flying Dutchman ziet er erg goed uit. Wordt vermoedelijk mijn keuze.